انواع سیستم های اعلام و اطفاء حریق

سیستم اعلام و اطفاء حریق چیست؟ انواع آن کدامند

سیستم اعلام حریق:
سیستم اعلام حریق مجموعه ای از تجهیزات آتش‌نشانی هستند که به صورت هماهنگ با یکدیگر، در هنگام وقوع حریق، ساکنین آن محل را وسیله آژیر و فلاشر با خبر می‌کنند تا افراد سریعا محل را ترک کنند.
انواع سیستم اعلام حریق:

1.سیستم اعلام حریق انفرادی:
این نوع از سیستم های اعلام حریق، وقوع ﺁﺗش را در محل وقوع حس می‌کند و در هماﻥ محل با فلاشرها و صدای ﺁﮊیر به ساکنین، هشدار می‌دهد تا زودتر آن محیط را ترک کنند.

2.سیستمهای اعلام حریق مرکزی:
در این نوع سیستم‌ ها در لحظاﺕ اولیه حریق، محل ﺁﻥ شناسایی شده و اطلاعاﺕ آن به پنل کنترﻝ مرکزی ارساﻝ می‌شود.

این سیستم از طریق آژیرها و دیگر تجهیزات، به افرادی که در آن محیط هستند اعلام خطر می‌کند تا از وقوع آتش‌سوزی با خبر شوند و قبل از گسترش آتش، مکان را تخلیه کنند.

همچنین به وسیله ﺗلفن به نزدیک ترین مرکز ﺁﺗش‌نشانی خبر می‌دهد تا در محل حضور یابند. در این نوع اﺯ سیستم های اعلام حریق، قسمت هایی اﺯ ساختماﻥ را جهت نصب ﺁشکارساﺯها و شستی ها تعیین می‌کنند و سیستم اصلی را در یک محل مشخص و در دسترﺱ نصب می‌کنند، به گونه ای که در هنگام وقوع حریق در محل یکی اﺯ ﺁشکارساﺯها، آژیر سیستم اعلام حریق به صدا درآمده و محل ﺁﻥ را اﺯ طریق لامپی که روی دستگاﻩ مرکزی روشن میشود، اعلام می‌کند. سیستم های اعلام حریق مرکزی، خود به دو دسته تقسیم می‌شوند:

• دستی
• اتوماتیک

سیستم های اعلام حریق مرکزی از نوع اتوماتیک نیز شامل دو نوع متعارف و آدرس پذیر هستند.

سیستم اطفاء حریق:

سیستم اطفاء حریق، وظیفه کنترل و خاموش کردن آتش را دارد و از تلفات جانی و مالی ناشی از حریق جلوگیری می‌کند.
این سیستم به این صورت عمل می‌کند که یکی از سه عامل مثلث حریق(اکسیژن، مواد سوختنی، حرارت) را حذف کرده و در نهایت باعث خاموش شدن آن می‌شود.

سیستم اطفا حریق نیز شامل دو دسته اتوماتیک و دستی هستند.

انواع سیستم های اعلام حریق

 

انواع سیستم اطفاء حریق اتوماتیک

• مه آب
• ورتکس
• گازی هالون
• اسپرینکلر
• فوم
• آیروسل

برخی از تجهیزات اعلام حریق

شستی، اینترفیس، پنل ریپیتر، باتری خشک و…

در ادامه تعریف شستی و اینترفیس اعلام حریق را آورده ایم:

شستی اعلام حریق

شستی اعلام حریق، از یک میکرو سوئیچ تشکیل می‌شود و یکی از مهم ترین اجزای سیستم اعلام حریق است؛ با فشار دادن این قسمت، دیگران از طریق آژیر و فلاشر از وقوع حریق با خبر می‌شوند.
البته در شرایط عادی، شستی‌ها غیرفعال هستند و فقط در صورت نیاز به صورت دستی فعال می‌شوند.

اینترفیس اعلام حریق

در  هر دو نوع سیستم اعلام حریق یعنی متعارف و آدرس پذیر از تجهیزات جانبی با نام اینترفیس و یا ماژول واسطه برای هدایت و ایجاد ارتباط سیستم‌ های جانبی در یک تصرف، استفاده می‌شود.

تفاوت سیستم اعلام و اطفاء حریق

مهم‌ترین تفاوت بین سیستم اعلام و اطفاء حریق، این است که سیستم‌های اطفاء حریق جهت مهار و خاموش کردن حریق در محل مورد نظر نصب می‌شوند. اما سیستم‌ اعلام حریق، تنها جهت هشدار و اعلام خطر حریق به ساکنین آن محل، طراحی و نصب می‌شود.

قیمت اجرای سیستم اعلام و اطفاء حریق

برای تعیین مبلغ نهایی اجرای سیستم اعلام و اطفاء حریق باید نوع ساختمان و لوازم و تجهیزات مورد نیاز، کارشناسی شود، کارشناس مربوطه با بررسی شرایط محیط، قیمت پرداختی را تعیین می‌کند و شما با مشاهده قیمت‌ها این امکان را دارید که مناسب ترین نوع سیستم‌ اعلام و اطفاء حریق را خریداری کنید.

طراحی سیستم اعلام و اطفاء حریق

رعایت اصول ایمنی در هنگام طراحی و نصب سیستم های اعلام و اطفاء حریق، باعث کاهش خطرات و عواقب غیر قابل پیشبینی ناشی از حریق می‌شود.
طراحی سیستم اعلام و اطفاء حریق توسط شرکت‌ها، فقط و فقط باید طبق استانداردهای سازمان آتش‌نشانی انجام گیرد.
اجرا و نصب نادرست این سیستم‌ها در محل مورد نظر، خسارات جانی و مالی جبران ناپذیری را به دنبال خواهد داشت، همچنین موجب مشکلات فراوانی در هنگام اخذ پایان کار ساختمان و تاییدیه آتش‌نشانی می‌شود.

چیدمان کپسول‌ ها در سیستم اطفاء حریق

طریقه و محل نصب کپسول‌ های آتش‌نشانی یکی از موارد حائز اهمیتی است که باید به آن توجه زیادی داشت. در هنگام وقوع حریق باید این کپسول‌ها در دسترس باشند تا هرچه سریع‌تر، حریق کنترل و اطفا شود.
به همین دلیل اغلب کپسول‌های آتش‌نشانی را در قسمت درب‌ های ورودی ساختمان، راه پله‌ها، در مجاورت پله ها و در راهروها نصب می‌کنند.

سیستم اعلام حریق آدرس پذیر

می‌دانید که سیستم‌ های اعلام حریق شامل دو نوع آدرس پذیر و متعارف هستند؛ سیستم اعلام حریق آدرس پذیر به سیستمی گفته می‌شود که علاوه بر کشف و اعلام حریق، محل دقیق آتش‌سوزی را نیز مشخصص می‌کنند.

سیستم اعلام حریق متعارف

سیستم اعلام حریق متعارف (CONVENTIONAL) مجموعه ای متشکل از دتکتور حرارتی، دتکتور دود، شستی، آژیر و فلاشر است.
با استفاده از این سیستم یعنی سیستم اعلام حریق متعارف، حریق تشخیص داده می‌شود و قبل از رسیدن نیروهای آتش‌نشان می‌توان اقدام به مهار آن کرد.

4 حالت سیستم اعلام حریق متعارف

حالت باز: در حالت باز، جریان بسیار کم و یا قطع است. همچنین در این حالت مدار، باز است و چراغ زرد رنگ یا Fault روشن می‌شود.

حالت عادی: شرایط عادی و نرمال بوده و جریان در حالت معمولی است.

حالت هشدار: جریان مدار افزایش یافته و چراغ Fire یا قرمز رنگ روشن می‌شود.

حالت اتصال کوتاه: جریان مدار بیش از حد، افزایش یافته است. یعنی سیم‌های منفی و مثبت در یک نقطه با یکدیگر اتصال پیدا کرده اند و در این حالت نیز چراغ زرد رنگ یا Fault روشن می‌شود.

سخن نهایی:

در نهایت باید گفت که سیستم اعلام و اطفاء حریق و وجود آنها در هر ساختمانی چه مسکونی و تجاری و چه مکان‌های عمومی، ضروری و حیاتی است زیرا با وجود این سیستم‌ها از خطرات جانی و مالی احتمالی ناشی از حریق می‌توان تا حد زیادی جلوگیری کرد.